Stiltewandelingen

Door in stilte te zijn ervaar je op een dieper niveau wie je bent. Je ontspant en dingen die eerder in je hoofd heel belangrijk leken, verdwijnen naar de achtergrond. Soms komen antwoorden vanzelf uit een diepere laag dan je dagelijkse bewustzijn. De natuur versterkt dit en ook het samen zijn met anderen in stilte geeft een diep gevoel van verbondenheid, rust en heling.

"To meet everything and everyone through stillness instead of mental noise,
Is the greatest gift you can offer the universe" ~ Eckhart Tolle.

​De ervaring van Arna is een heldere weergave van hoe een Stiltewandeling eruit kan zien:
 
“Op een mooie zondag maakte ik een stiltewandeling mee, die werd aangeboden en begeleid door Anne de Greeff. Hoewel het nog februari was, leek het al een beetje lente. De temperatuur was aangenaam en het was helder en zonnig. We verzamelden bij het bosgebouw op het landgoed Beerschoten. Toen de groep compleet was, gingen we in een kring staan, op een mooie plek die Anne had uitgekozen, en was er even ruimte voor een vorm van kennismaking. Wat ik bijzonder vond om te ervaren, is dat er mensen van verschillende leeftijden waren gekomen, zowel twintigers als vijftigers en leeftijden daar tussenin. 
Voordat we gingen lopen deden we verschillende oefeningen, om zowel onze geest als ook ons lichaam voor te bereiden. Ik vond dat prettig, het hielp me om in een meditatieve staat-van-zijn te komen. Tijdens het lopen bleef ik in die modus en dat ging gemakkelijker dan ik dacht. Wat een ervaring om zo'n tijd, meer dan twee uur, met anderen te zijn en te lopen, te kijken en te ervaren, zonder te praten. Door de stilte volledig toe te laten, viel er een bepaalde druk weg, namelijk de neiging om steeds maar uit te wisselen, steeds maar op anderen gericht te zijn, zoals we zo vaak gewend zijn te doen in ons leven. Ik zag veel meer van de natuur, dan wanneer we wel in gesprek zouden zijn gegaan. En, wat nog waardevoller was, ik was in contact met mezelf en kon echt gewaar-zijn. Gedachten raakten op de achtergrond, het voelen en ervaren werd steeds sterker. 
Door te lopen kwam ik letterlijk en figuurlijk in beweging. Het pad dat ik liep symboliseerde af en toe mijn levenspad. Het pad ging omhoog en weer omlaag. Ik moest over wortels heenstappen en over andere barrières. En doordat het landgoed gevarieerd is en de omgeving veranderde, merkte ik dat daardoor ook mijn kijk op mijn leven mee bewoog, mee veranderde. Het was fijn om af en toe langzamer te lopen en ook stil te staan. Anne nam hierin de leiding. We hebben ook een tijdje op een stille plek gezeten. Ik was vrijwel de hele tijd in een diepere bewustzijnslaag, juist ook door het samen stil zijn, dat werkte versterkend. Ik had dit nooit eerder zo ervaren en vind het een absolute verrijking dit te hebben meegemaakt. 
Graag ga ik nog eens mee met Anne en een groep van haar. Ik heb haar zelf tijdens de wandeling ervaren als een gids die in stilte toch ook leidend was. Naast de rust die ze uitstraalde, was ze heel zeker en doelgericht aan het lopen, voorop, het pad kennend, als een echte boswachtersdochter, want dat is ze, vind ik leuk en dat maakte dat ik af en toe tijdens de wandeling in stilte glimlachte naar haar rug, ;-). En zowel de voorbereiding als ook de afronding van de wandeling d.m.v. een korte uitwisseling, werden door haar zorgvuldig en met aandacht begeleid. Het na afloop nog gezamenlijk wat eten en drinken deed me ook goed. Kortom, een uitstap met een gouden randje voor mij. Met dank aan Anne en met dank aan moeder aarde en de natuur, die mij veel te bieden heeft, zoals rust en ook troost en inzicht.” Arna.